صدای پای تو می آید از ایوان خانه                     

   مهربان وخسته و آرام و مردانه         

دلم تنگ است تا وقتی بیایی   

از سفر در آسمانها                                                                                                              

بر فراز ابرها و بیکرانها                       

اینچنین خوبی ومهری  را                                                                                                                                            تو از آنجا پذیرفتی  

که مثل آسمان آبی و                                                                                                       مثل باد بی باکی  

تو مثل ابر میباری 

تمام آنچه را داری   

به آنان که ندارند و    

برای خود نمیخواهی          

این شعرو آجی ریحانه یه روز مثل امروز من که احساساتش فوران کرده بود شاید ۶ یا ۷ سال پیش نوشته.تا حالا شده که فکر کنید بهترین بابای دنیا مال شماست.آره.منم همینطور/هر روز وهر ساعت خدا روشکر میکنم.دیروز وقتی اومد خونه یه با دیگه عشق وزندگی رو با خودش آورد.بودن اون کنار ما گرماییه که از چشمای مامان ودستای ماها پیداست/ما میدونیم که رنگ عشقو از بابا یاد گرفتیم اما هنوز به پای اون نرسیدیم.اگه همه ی وبلا گا فقط بگن مامان.من غیر از اون میخوام یه با بنویسم.بابا جونم دوست دارم         

www.nikoo26399.persianblog.com

 تا بعد I love youuuuuuuu                    Ilooooove you